چرا ساکت باقی ماندهام، ساکت برای این مدت طولانیچهچیزهایی آشکار است و ما آنها را بهبازی جنگها کشاندهایم – جنگهایی که بازماندگاناش شدهایمجنگهایی که تنها ارجاعهایش بودهایم.این حرف حق است و پرخاشگران رسماً منع میکنند بگوییاین حرف حق است و میخواهند مردم ایران را بهخاطرش محو کننداین حرف حق است و ماموری بر آن گذاشتهاند و جمعی گذاشتهاندبرایش هلهه کنند،چون آنان به شایستگی رسیدهاند وحالا انگ بمب اتم به آنان میزنند.در این میان چرا من پرهیز میکنمکشوری را به نام خودش بخوانم- کشوری که سالهاست وجود دارد – هرچند این را چون رازی پنهان کردهاندحالا قدرت هستهای کشوری دیگر گسترش مییابد،از کنترلشان رها میگردد... فقط چون از هر نوع جستوجویی و از هر نوع کنکاشیپنهان نگه داشته شده است؟فکر میکنم همه در این میان سکوت اختیار کردهاند،سکوتها سکوتم را به بردگی خود کشانده است،مانند دروغی غمگین شدهاند دروغی که ساکنیناش مجازات امروز شدهاندهرچند ما توجهای نخواهیم داشت؛عبارت «ضد سامی» امروز همهگیر شده است.اکنون به سرزمینم مینگرم- که هر از گاهی گناهانی یگانه و منحصر به فرد گریباناش را میگیرد،که موظف است تا خود را توجیه کند،دوباره میگویند فقط اهداف تجاری دارند، هرچند مابا تند زبانیمان آن را «جبران و تاوان» میخوانیم –آیا باید زیردریایی دیگری[1] را به اسرائیل تحویل دهیم،همراه با امکاناتی ویژهبرای پرتاب موشکهایی ویژه – جاییکهوجود یک بمب اتمی اثبات نشده استنباید لولو سر خرمن هوا کرد،آنچه باید گفته میشد را گفتم.چرا تا الان ساکت باقی مانده بودم؟چون فکر کردن به ریشههایمبر ذهنم سنگینی میکرد و گیجم کرده بود،و از این واقعیت پرهیز میکردم،مثل حقیقتی که توسط دولت اسراییل اعلام شده باشددولتی که میخواستم همراهاش شده باشم.چرا الان این حرفها را میزنم؟پیر شدهام و این آخرین جوهرهایم است:مگر قدرت اتمی اسراییلصلح جهانی را تهدید نمیکند؟باید الان حرف را زدچون فردا خیلی دیر خواهد بود؛چون – چون مثل آلمانی دیگری و با تماموزنهی گناهان گشته –ما توانایی این را داریم که سر میز جهان حاضر شده و پیشبینیگناهان آینده را بکنیم، و هیچ توجیهای وجود ندارد که بتواند مشارکت ما در جرم راپاک کند.و اعتراف میکنم: ساکت باقی نخواهم ماندچون بهاندازهی کافی از ریاکاریهای غرب کشیدهام؛آنقدر کشیدهام که دیگر باید از شرِ این سکوت خلاص شوم،نصیحت میکنم دربارهی علتی مهوددربارهی خطر کنارهگیری از این جریان، و از جهان میخواهم کنترلی آزاد و همیشگیبر قدرت اتمی اسراییل اِعمال کنندو پایگاههای اتمی ایرانتوسط هر دو کشور ساخته شودبا نظارتی جهانی.راهحل تنها به همین شکل خواهد بود، برای اسراییلیها، برای فلسطینیها، و برای همگان،راهحل تنها به همین شکل خواهد بود،کشوری که شهرونداناش آن را اشغال کرده باشندراه خودش را پیدا خواهد کرد،
reza
دوشنبه 21 فروردینماه سال 1391 ساعت 11:39 ب.ظ